شیوه های نوین تمرینی
ورزش کردن با شیوه های بسیاری انجام می گیرد. برای انتخاب مناسب هر یک از این شیوه ها باید با توجه به شرایط جسمانی و نیز توقعات خود اقدام نماییم. در اینجا می خواهیم کمی با شیوه های نوین تمرینی و انواع تمرینات ورزشی بیشتر آشنا شویم. تمرین های ورزشی باید به گونه ای باشد که بتواند بر روی عملکرد های بدن تاثیر مثبت و موثر داشته باشد. وضعیت سلامتی افراد را می توان با روش های مختلف تمرینی بهبود بخشید. روش هایی که برای افزایش قدرت عضلانی استفاده می شود شامل شیوه های متنوعی است. برای افزایش سریع قدرت عضلانی عضلات باید در برابر مقاومت بیشتری منقبض شوند. شیوه های مختلفی از تمرینات ورزشی برای افزایش قدرت عضلانی و آمادگی جسمانی وجود دارند. در ادامه به طور کوتاه به برخی از این شیوه ها اشاره می کنیم.
تمرینات ایزوتونیک
تمرینات ایزوتونیک یا پویا سبب تغییر در طول عضله در هنگام اعمال مقاومت می شوند. مثلا زانو را در هنگام اعمال مقاومت به شدت باز و بسته کند.
تمرینات ایزومتریک
تمرینات ایزومتریک یا تمرینات ایستا تمریناتی هستند که باعث می شوند تا عضله در برابر مقاومت خارجی منقبض شود. در این تمرینات بر عضله نیرو اعمال می شود ولی طول آن تغییر نمی کند. این شیوه های نوین تمرینی در قسمت های مختلف بدن حرکت ایجاد نمی کند.
تمرینات ایزوکنتیک
در این تمرینات نیروی ثابت به بدن اعمال نمی شود بلکه بر اساس موقعیت بدن نیرویی به بدن وارد می شود. سرعت حرکت اعضای بدن در این تمرینات به طور ثابت صورت می گیرد. ورزش کردن به منظور افزایش قدرت یعنی کار کردن با وزنه به صورتی که عضلات تحت فشار قرار بگیرند. تمرینات ایزوکنتیک گرچه روش بسیار خوبی است اما دسترسی به وسایل آن مشکل است. در حالی که روش ایزومتریک بدون کمترین وسیله و ابزار، و روش ایزوتونیک نیز با وسایل ساده تر قابل انجام است.

تمرینات اینتروال
تمرینات اینتروال یا متناوب از مراحل تمرین و استراحت تشکیل شده است و همان طور که از نامش پیداست به تناوب انجام می گیرد. در تمرینات اینتروال دستگاه فسفاژن می تواند ATP بیشتر و دستگاه اسید لاکتیک ATP کمتری تولید می کند. این امر باعث تجمع اسید لاکتیک کمتر و در نتیجه خستگی کمتر خواهد شد. شیوه های نوین تمرینی امروزه به طور وسیع به کار گرفته می شوند.
تمرینات هوازی
به انواع تمریناتی که به طور مستمر و طولانی مدت انجام می شوند و باعث می شوند که ضربان قلب در هنگام تمرین کمتر از ۷۰درصد حداکثر ضربان قلب باشد، تمرینات هوازی گفته می شود. مثال هایی از ورزش هوازی می تواند دویدن، پیاده روی، دوچرخه سواری، و شنا در مسافت های طولانی باشد. تمرینات هوازی به دو روش انجام می شوند: روش تداومی و روش تناوبی (اینتروال).
تمرینات بیهوازی
تمرینات بیهوازی به ورزش هایی گفته می شود که برای مدت زمان کوتاه و با شدت بیش از ۷۰ درصد حداکثر ضربان قلب صورت میگیرد. ورزش هایی همچون دوی سرعت ۱۰۰ متر و یا ۸۰۰ متر، و ورزش های گروهی مثل فوتبال، بسکتبال، والیبال از نوع تمرینات بیهوازی به شمار می آیند. ورزش بی هوازی این حس را به شما می دهد که اکسیژن کافی در اطراف شما نیست. به همین خاطر کلمه ی بی هوازی به معنی بدون اکسیژن است.